Na een kilometer of 35
rijd ik aan de voet van de Stichtse Brug als ik plots mijn lichaam voel verstrakken.
Daar voor mij rijden vier fietstassen. Nu ook mijn hersenen de aanwezigheid
bewust hebben gesignaleerd, begint het inschatten. Elektronische fietsen en dus
moeilijker in te halen? De weg is breed genoeg voor 2,5 vrachtwagen, maar de
twee aan twee rijdende dames gebruiken ruim 2 vrachtwagens breed. Na een
vriendelijk pardon mijnerzijds, volgt geen paniek.
Dit keer kom ik er zonder
bijzonderheden voorbij. Pffff, ..... dat was het afgelopen jaar met regelmaat
wel anders. Nog nooit eerder versleet ik in vijf maanden een set banden.
Letterlijk tot op het draad doorgeremd. Ja, het was erg druk op de fietspaden.
Op zich een heugelijk feit dat zovelen de fietspaden weten te vinden. Helaas
gaat het ook gepaard met ongelukken.
Als ik daaraan denk dat
word ik weer boos. Wat zegt dan namelijk de ANWB, waar ik nog lid van ben.
Wielrenners moeten maar van de fietspaden af in het weekend. Waarom zouden we
in hemelsnaam groepen gaan uitsluiten? Wanneer zou ik als werkende dan moeten
rijden? Hoor je mij zeggen dat de vutters in het weekend maar niet moeten
rijden? Nee, dus iedereen mag op het fietspad. Slechte beurt dus ANWB.
Nog bozer wordt ik voor
optie twee, een rijbewijs voor wielrenners... En dat zeg je tegen diegene die
op een gemiddelde rit twee elektronische fietsen moet ontwijken omdat ze de
bocht niet kunnen houden, minstens 1 keer voor een hond moet remmen per rit,
vaak gesneden wordt door een automobilist en zo kan ik nog wel even doorgaan.
Wil ik die mensen allemaal uitsluiten of aan een rijbewijs helpen? Nee, dus.
Alhoewel de laatste optie
wel in lijn ligt met de oplossing. Het wordt drukker op de fietspaden, dat valt
gewoon niet te negeren. Waar je vroeger dus nog een momentje van onachtzaamheid
kon permitteren gaat dat nu niet meer. Alle gebruikers van het fietspad zullen
dus beter moeten gaan opletten. Waarom zou je op de fiets geen richting
aangeven als je van richting veranderd en daarvoor even omkijken of het veilig
is. Waarom zou je op de fiets niet voldoende ruimte geven aan elkaar om te
passeren? Op het water noemen ze dat goed zeemanschap. Met andere woorden
voorkom ongelukken ook al heb je de regels aan je kant. En natuurlijk, blijf
gewoon vriendelijk.
En dan wordt ik weer
rustig. Ik denk dan aan het initiatief ikfietsvriendelijk.nl . Kijk zo kan het
ook, zet je ervaringen om in iets positiefs. Ik merk nu weer dat de zon schijnt
en als snel hoor ik ook alleen nog maar het geluid van de wind zoeven terwijl
mijn pedalen in een soepele candans raken. De resterende 60km verlopen dit keer
zonder incidenten. Heerlijk die lege fietspaden, ik houd echt van het najaar.
